De eerste karren werden gebruikt in 18e-eeuwse herenhuizen om de kloof tussen de keuken en de eetkamer te overbruggen. Terwijl deze houten karren nog onversierd waren, veranderde dit fundamenteel in de 19e eeuw: Met het groeiende enthousiasme voor thee- en koffiefeestjes ontwikkelden serveerwagens zich tot elegante statussymbolen die een gevoel van luxe en stijl uitstraalden met hun imposante spaakwielen, rijke versieringen en fijne houtsoorten. In de jaren 1930 kwamen serveerwagens op de markt die frames van stalen buizen combineerden met houten planken.

Na verloop van tijd kwam er door de rationalisatie van professionele keukens meer nadruk te liggen op functionaliteit. Tegelijkertijd werden er steeds meer eisen gesteld aan bijvoorbeeld veiligheid en hygiëne, waaraan het materiaal hout niet kon voldoen - het werd vervangen door roestvrij staal. Wat nog ontbrak was een standaardisatie van serveerwagens om de verwarring van verschillende ontwerpen en kwaliteiten te verenigen.

De basis voor serveerwagens zoals we die vandaag de dag kennen, werd gelegd in 1997 met de Duitse norm DIN 18867-1 D voor mobiele cateringapparatuur. Hierin staat: "De serveerwagen moet ten minste 2 legborden hebben. Alle legborden moeten een opstaande, getrokken en omlopende profielrand van ten minste 8 mm hebben in overeenstemming met fig. 2." Details zoals het ontwerp van de duwbeugel, stootbeveiliging en stabiliteit zijn ook nauwkeurig geregeld. Als het echter om de afmetingen gaat, wordt de norm plotseling kort door de bocht: minimale afmetingen van 600 x 400 mm lengte en breedte met een hoogte van 800 mm moeten in acht worden genomen. Al het andere is aan de fabrikant.

"Eén voor allen" zou niet het laatste woord van wijsheid zijn geweest gezien het brede scala aan mogelijke toepassingen voor de serveerwagens en de verschillende ruimtelijke omstandigheden. Daarom is er een hele kosmos van verschillende maten gecreëerd. Ze zijn allemaal gebaseerd op de gestandaardiseerde minimumafmetingen en breiden deze uit in stappen van 100 mm of 200 mm. Er zijn bijvoorbeeld compacte modellen met een voetafdruk van 700 x 500 mm - maar ook XXL-versies van 1100 x 700 mm. En in plaats van de voorgeschreven minimumbelasting van 80 kg hebben sommige modellen een indrukwekkende belastbaarheid van 200 kg.

Een serveerwagen is op zich al een ongelooflijk praktisch hulpmiddel in en rond de professionele keuken. Maar kan er niet veel meer uit het concept worden gehaald? Het ontwikkelingsteam van B.PRO stelt zich deze vraag al jaren keer op keer en komt met verbazingwekkende en uiterst praktische antwoorden.

Panelen om op te hangen veranderen de serveerwagen in een mobiele, ondoorzichtige opbergruimte. De set van roestvrijstalen werkblad, ophangframe voor een keukenrol, messenhouder en snijplank creëert een voorbereidingsstation voor bijvoorbeeld frontcooking - met optionele niesbescherming. Met een plateau voor het opbergen van dienbladen en een bestekopzetstuk wordt de serveerwagen een onmisbaar onderdeel van de kantine of cafetaria. En wie een optie nodig heeft om af te drogen na het afwassen, kan de lekbak voor glazen of het rek voor Gastronorm containers gebruiken.