Van de steentijd tot de moderne tijd

Het was een belangrijk keerpunt in de menselijke geschiedenis: toen onze voorouders het vuur leerden beheersen, begon een nieuw hoofdstuk in de bereiding en verwerking van voedsel. In het stenen tijdperk vinden we de basis voor de menselijke kookkunst en culinaire ontwikkeling.

Het vermogen om messen, schrapers, bijlen en boren te gebruiken om een gekookte maaltijd te bereiden van steen, botten en dergelijke droeg niet alleen bij aan een betere voeding en gezondheid. Het bevorderde later ook sociale interactie en culturele uitwisseling. Koken en eten waren vaak een activiteit die de cohesie van prehistorische gemeenschappen versterkte - zowel in het dagelijks leven als tijdens festivals of rituele praktijken.

Professioneel koken was in de oudheid vaak nauw verbonden met het stadsleven. In metropolen als Rome, Athene en Alexandrië werd gekookt in tempels, paleizen, herbergen en op de markt. Vooral de thermopolia zijn hier interessant. Deze voorloper van de straatvoedselcultuur bood de armere bevolking in veel Romeinse nederzettingen de mogelijkheid om op straat te eten in een soort snackbar. Het eten werd geserveerd in schalen die in een toonbank waren geplaatst - het vuur dat eronder knetterde hield het warm.

De term "thermopolium" komt van het Griekse woord "thermopolion", wat "verkooppunt voor warme dingen" betekent. Een belangrijke locatie in Pompeii bood bijvoorbeeld eenden, vis en slakken aan. De keukenuitrusting van veel van deze snackbars was al behoorlijk geavanceerd: Er waren onder andere grills, kleine fornuizen, vijzels en stampers, handmolens en keramische voorraadpotten en kookgerei van klei.

Tussen 500 en 1500 speelde gemeenschappelijke catering vooral een belangrijke rol in grote huishoudens, bij de adel en in kloosters. Omdat mensen echter ook veel tijd buitenshuis doorbrachten - bijvoorbeeld op het werk, op festivals of op marktdagen - werd uit eten gaan steeds belangrijker. De voorlopers van de moderne restaurants ontstonden. De eerste herberg in Duitsland was meer een snackbar. De "Wurstkuchl", die in 1146 in Regensburg werd voltooid en vandaag de dag nog steeds bestaat, was aanvankelijk vooral bedoeld voor steenhouwers en arbeiders. Daarnaast werden er herbergen opgericht voor reizigers, pelgrims en handelaren. Ze boden maaltijden en veilige accommodatie op handige locaties.

Keukens in de Middeleeuwen waren eenvoudig uitgerust. Koken gebeurde vaak op een stenen haard. Ovens waren duur in aanschaf - ze waren vaak alleen beschikbaar in grote huishoudens, net als pannen, wafelijzers, zeven, braadroosters, roterende braadspitten en draaibare en in hoogte verstelbare potten. In statige keukens was gemeenschappelijke catering een gigantische logistieke taak: aan het hof van de hertog van Urbino (1422 tot 1482) bijvoorbeeld, beheerden 500 bedienden de voorraden, bereidden de maaltijden en serveerden ze aan de gasten. Chiquart Amiczo, chef-kok van de hertog van Savoye en auteur van een van de oudste bewaard gebleven kookboeken in Europa ("Du fait de cuisine", uit 1420), gaf tips over hoe je dergelijke middeleeuwse banketten moest organiseren, waaronder "... met 1000 karren met goed, droog brandhout en een schuur vol kolen".

In 1765 opende ene meneer Boulanger naar verluidt als eerste in Parijs een restaurant dat een selectie bouillons serveerde. Hij adverteerde met de slogan "Boulanger serveert heerlijke restaurants". De naam van het eten werd later een plaatsnaam. Het restaurant was nu een plek waar je kon "herstellen", d.w.z. ontspannen.

Toen kwam de Franse Revolutie en die had een grote invloed op de ontwikkeling van de professionele keuken en het culinaire landschap in het algemeen. Met de val van de aristocratie verloren veel hooggekwalificeerde koks hun baan in statige huizen, wat leidde tot democratisering: In hun nood openden ze eethuisjes voor iedereen. De opkomende middenklasse werd nu net zo elegant aan tafel bediend als de aristocratische elite voor hen - een echt recept voor succes.

De koks bleven werken volgens de hoge normen waaraan ze gewend waren. Terwijl ze nu hun creatieve vrijheid konden uitleven, professionaliseerden ze ook hun kunst. Marie-Antoine Carême (1784 tot 1833) was een van de belangrijkste chef-koks van zijn tijd en leverde een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de klassieke Franse keuken. Meesterkok Auguste Escoffier (1846 tot 1935) moderniseerde zijn stijl en ontwikkelde het principe van de "brigade de cuisine", waardoor het werk in de keuken schoner, gedisciplineerder en vooral efficiënter werd. Door onder andere verschillende functies en hiërarchische niveaus in te stellen, kregen werknemers duidelijke taken toegewezen - een concept dat vandaag de dag nog steeds wereldwijd bestaat. Gestandaardiseerde recepten en kooktechnieken garandeerden consistentie in kwaliteit en smaak. Een betere organisatie en planning van menu's leidde tot een optimale kostenbeheersing.

De Franse Revolutie en de gevolgen daarvan legden de basis voor de moderne restaurantcultuur en catering zoals we die vandaag de dag kennen.

In de periode van de Franse Revolutie tot nu heeft de professionele keuken een aantal grote sprongen gemaakt. Vooral het keukengerei werd drastisch geprofessionaliseerd. De kolenovens van de industriële revolutie werden gas-, elektrische en inductiefornuizen. Mechanische apparaten werden elektrisch aangedreven.

Of het nu gaat om een restaurant, kantine of ziekenhuis: vandaag de dag is de gemene deler de vereiste efficiëntie tegen een achtergrond van kostendruk, inflatie en personeelstekorten. En deze efficiëntie kan alleen worden gegarandeerd door gestandaardiseerde, geautomatiseerde en gedigitaliseerde processen.

Daarom vertrouwen moderne professionele keukens steeds vaker op geautomatiseerde oplossingen of zelfs robotkoks. Het doel is om repetitieve taken uit handen te nemen. Dit bespaart tijd en zorgt voor een constant hoge voedselkwaliteit.

Bovendien worden de keukenapparaten van vandaag steeds vaker digitaal aangestuurd, in een netwerk opgenomen of al uitgerust met AI-functies. Geïntegreerde sensoren en controlesystemen garanderen optimale kwaliteit en hygiëne.

Bovendien gebruiken moderne keukens digitale technologieën voor receptbeheer, voorraadbeheer en keukenorganisatie. Met softwareoplossingen kunnen de verantwoordelijken recepten beheren, bestellingen plaatsen, voorraden bijhouden en werkprocessen optimaliseren.

Of het nu gaat om voedselopslag, portionering, transport, koude en warme bewaring, serveren of front cooking: B.PRO overtuigt met economische en klantgerichte oplossingen voor voedsellogistieke processen. Naast beproefde klassiekers biedt ons portfolio vele hoogtepunten op het gebied van automatisering en digitalisering - van afzonderlijke producten tot complete concepten.

Klik hier voor meer informatie: LINK